Ahıl insanlar universitet auditoriyalarında...
Rusiyanın
paytaxtında təqaüdçülərin ödənişsiz oxuya biləcəyi «Gümüş universitet» fəaliyyətə
başlayıb. Məqsəd təqaüdçüləri oturaq həyat tərzindən, mətbəxdən və hətta ailədən
qoparıb başlarını qatmaqdır. Böyük Britaniya, Almaniya, Fransa, ABŞ, Yaponiya və
digər ölkələrdə çoxdan və uğurla həyata keçirilən bu tip layihələrin əsas məqsədi
yeni peşə öyrətmək deyil (arzusunda olanlar üçün bu da mümkündür), insanları tənhalıqdan
qurtarmaq, özlərini lazımsız hiss etmələrinə mane olmaqdır. "Qoy üçüncü yaş
dövrü insanın həyatının uzadılmasına və ondan tam zövq almasına yönələn bir
dövr olsun”- deyə düşünülür.
Noyabrın
1-də Moskva şəhər Pedaqoji Universiteti bu məqsədlə 50 yaşdan sonrakı tələbələr
üçün qapılarını açıb. "Hazırkı nənə və babalar vaxtlarını daha çox həyətdə
skamyada oturmaqla və teleseriallara baxmaqla keçirir və qocalırlar. Təqaüdə
çıxandan sonra nəvələrlə oturmaq və ya bağda kartof soymaqla gün keçirmək
onların həyat tərzinə çevrilib. Ancaq bugünkü təqaüdçülərin çoxu enerji ilə
dorludur. Onlar yenidən oxumaq, inkişaf etmək gənclərdən geri qalmamaq istəyirlər”-
deyə layihə müəllifi Aleksandr Levintov bildirib. Buna sübut kimi ahıl
moskvalıların universitetə təhsil üçün yazılmasını qeyd edirlər.
Təhsil
alan təqaüdçü tələbələri universitetdə iki qrupa ayırırlar. Birinci qrup artıq
noyabrdan dərslərə başlayıb, digər bir qrup isə yanvarda məşğələlərə qatılacaq.
Mühazirənin ilk günü Moskvanın tarixi və mədəniyyəti ilə bağlı mühazirələr olub,
kompüterdə hazırlıq və psixologiya məşğələləri keçirilib. Yaşlı nəslin tələbələri
gənc həmkarlarına nisbətən daha tələbkar, bəzən də şıltaq görünüblər. «Nə üçün
bir çox məşğələlər axşamçağı keçirilir?» və ya «Biz istəyirik ki, hər şeyi daha
aydın eşidək» fikirləri müəllimləri heyrətləndirib. Tarix kursunun tələbələri əhəmiyyətli
olan heç bir detalı qaçırmamaq üçün dərhal qələm və dəftərçələrini
hazırlayıblar. «50 yaşa çatan tələbələrə dərs deməyin spesifikası var: bu
auditoriya çox şeyi bilir. Ancaq onların da öz problemləri var. Bunlardan biri
ünsiyyətin çatışmamağıdır. Ona görə də 24 saata hesablanan bu kurslar mühazirə
kimi keçirilməyəcək. İngilislərin sözü ilə dəbdə olan "co-working”, yəni birgə
iş və söhbətlər şəklində keçiriləcək» - deyə təqaüdçülərin müəllimi bildirib. Təqaüdçülər
isə həddən artıq həvəslidirlər: «Bütün ömrüm boyu Moskvada yaşamışam. Ancaq mən
öz şəhərimi o qədər də yaxşı tanımıram. Ona görə bizə sosial müdafiədən zəng
vurub bir neçə proqram seçməyi təklif edəndə həyat yoldaşımla birlikdə "Moskva
tarixi” kurslarına böyük həvəslə yazıldıq» - deyə təqaüdçü Natalya Yevgeniyevna
bildirib. Psixologiya kurslarında isə böyük uşaqlarla necə münasibət qurmaq, nəvələri
necə tərbiyə etmək, ümumiyyətlə, gəncləri qıcıqlandırmamaq kimi məsələlər öyrədilir.
Hazırda
təqaüdçülər 5 – humanitar (xarici dillər, Moskvanın tarixi və mədəniyyəti və
könüllü işlər), kütləvi ünsiyyət və informatika, mədəniyyət və yaradıcılıq (rəqslər,
əl işləri), sağlamlıq və təhlükəsizlik, psixologiya üzrə fakültələrə daxil ola
bilərlər. Arzu edənlər həmçinin dayəlik, bağbanlıq, dərzilik və toxuculuq üzrə
də oxuya bilərlər. «Əvvəlcə biz təqaüdçülərlə işləməyə başlayanda ən çox tələb
olunan təhsil proqramı kompüter bilikləri idi» - deyə universitetin rektoru
İqor Pemorenko bildirib. – «İndi ən populyar kurs xarici dillərdir. Bizim məqsədimiz
ahıl moskvalıların vaxtlarını fəal keçirmələri, yataqda qalmamaları üçün
çalışmaqdır. Həmçinin istəyirik ki, bizim ahıl tələbələr təkcə ünsiyyəti
bacarmasınlar, həmçinin dünya, cəmiyyət haqqında öz təsəvvürlərini bölüşsünlər,
təcrübələrini gənc müəllimlərə və tələbələrə ötürsünlər”.
50 və daha çox yaşı
olan 3 abituriyent
Sovet
dövründə ittifaq ölkələrinin hamısında, o cümlədən Azərbaycanda yaşlılar üçün həyata
keçirilən kursları, təhsil proqramlarını xatırlasaq, təcrübənin heç də yeni
olmadığı anlaşılar. Ancaq proqramın davamlı tətbiqi artıq postsovet ölkələri
kimi dağılıb.
Əlbəttə,
demək olmaz ki, hazırda tətbiqi mövcud olmasa da, bizim ölkəmizdə 50 yaşdan
sonra təhsil almağa maraq yoxdur. Hərçənd bu yaş təqaüd yaşından xeyli aşağı
olsa da, Rusiyanın yeni formatlı təcrübəsinə bizi qismən də olsa yaxınlaşdırır.
Məsələn, son üç ilin statistikası ilə bağlı marağımıza cavab olaraq Dövlət
İmtahan Mərkəzindən (DİM) bildirdilər ki, 2017-ci ildə ali təhsil müəssisələrinə
qəbul olmaq üçün 20 nəfər (50və daha yuxarı yaşda) sənəd verib. Onlardan
3 nəfər ali məktəbə qəbulolunsa da, yalnız bir nəfər qeydiyyatdan keçib və
tələbə adını qazanıb. 2016-cı ildə 44 nəfər sənəd verib. Yalnız 1 nəfər ali məktəbə
qəbulolub. 3 nəfər isə orta ixtisas təhsili müəssisələrinə (kollecə) qəbulolub.
2015-ci ildə 30 nəfər sənəd verib. Yenə də yalnız 1 nəfər tələbəadını
qazana bilib. Beləliklə, son 3 ildə 50 və daha çox yaşı olan 3 abituriyent
(DİM-inkeçirdiyi qəbul imtahanlarında iştirak etməklə) tələbə adını
qazanabilib. Təbii ki, böyük rəqəm olmasa da, ən əsası, 50 təqaüd yaşı
üçün çox erkən sayıldığından təhsilə yönəli proqramlar sayəsində bu rəqəmlərin
artma ehtimalı yox deyil.
Yaşlıların təhsili
Dünya
ölkələrinin, o cümlədən qonşumuz
Rusiyanın təcrübəsinin bizim ölkəmizdə də yayılması mümkündürmü? Yəni təqaüdçülər
üçün nəzərdə tutulan sosial yardımlar - işin maddi tərəfi bir yana, onların mənəvi-psixoloji
dünyaları üçün hansısa addımlar atmaq zəruri deyilmi? Təhsil üzrə mütəxəssislər
təqaüdçülər üçün təhsili iki əllə alqışlayırlar.
Məhəmməd
Peyğəmbərin «Beşikdən qəbrə kimi oxumaq» fikirlərindən çıxış edən professor Şahlar Əsgərov ömür boyu təhsilin islam mədəniyyətində yer aldığını
bildirir: «Təqribən 40-50 il bundan əvvəl Avropa ölkələri bu məsələni dərk
etdilər və ömürlük təhsil formasını tapdılar. Ömür boyu təhsili reallaşdırmaq
üçün bu tip kurslar, fakültələr, dərnəklər, bölmələr təsis etdilər. Hətta, 40
yaşına qədər təhsillə məşğul olmayan bir qadın yaşlılar üçün həyata keçirilən təhsil
proqramına qoşularaq dövrünün tanınmış bir yazıçısına çevrildi”. Professorun
fikrincə, «Yaşlıların təhsili» forması da həmin şablona uyğundur: "Əgər ömrünün
mənalı, zəngin keçməsini istəyirsənsə, əlbəttə ki, öyrənməlisən. Kimsə özünütəhsillə
məşğul olur, özü-özünü öyrədir, kimininsə ayrı bir metodologiyaya ehtiyacı var.
Onlar da bu məqsədlə təşkil olunmuş universitetlərdə, fakültə və kurslarda təhsil
ala bilər. Bu, çox əhəmiyyətli məsələdir. Beşikdən qəbrə qədər təhsil yaşayan
ideyadır». Ş.Əsgərov 76 yaşında fizika ilə iqtisadiyyatın birliyində
"ekonofizika” elmini Azərbaycana gətirən ilk alim olduğunu deyir: «Bu yaşda
"Monopoliya və rəqabətə fizika elmindən baxış» adlı ilk məqaləm də ingilis
dilində nəşr olundu. Bu baxımdan, ömür boyu təhsilin faydası var. Fizikanı öyrənmişdim,
iqtisadiyyata da maraq göstərəndən sonra yaxşı bir nəticə alındı. Bu da
yaşlıların təhsilidir”.
"Bu təhsilin praktikası olmalıdır”
Əslində
dünyada çox populyar olan bu layihənin bizim ölkəmizdə də ehtiyac olduğunu deyəntəhsil eksperti Etibar Əliyev də
«Yaşlıların təhsili» proqramının vaxtilə olduğunu xatırlayır: «Bu proqram əsasında
xeyli tədbirlər də həyata keçirilib. Xüsusən regionlarda maarifçilik işləri
aparılıb. Zaman dəyişdikcə biliklər yenilənir, statusu dəyişir. Ona görə də
dünya ölkələrində vaxtdan asılı olmayaraq zaman amilini aradan qaldırmaq məqsədilə
yaşlıların təhsili həyata keçirilir. Təəssüf ki, hələ bizdə bunun praktik tərəfi
yoxdur. Ali məktəblərdə, kolleclərdə və s. təhsil müəssisələrində yaşlıların təhsilinin
tətbiqi sahəsi mövcud deyil. Ancaq bu, vacib məsələdir”. Ekspertin fikrincə,
ahılları müasir texnologiyalar haqqında məlumatlandırmaq, eyni zamanda,
yazıb-oxumağı bacarmayanları yenidən təhsilə cəlb etmək müsbət addım olar: "Elə
bir sosial qrup var ki, onların təhsil almağa imkanı olmayıb. Elə bir qrup var
ki, əlifba dəyişikliyindən sonra yazmağı bacarmır. Onlar əlifbanı öyrənməyə cəhd
etməlidirlər. Hətta, ali məktəblərdə və ya orta məktəblərdə çalışan insanlar
var ki, onlar internetdən istifadə edə bilmirlər. Bundan əlavə, ərizələrin
yazılması, hansısa blankın doldurulması və s. elementar biliklərin verilməsi həmişə
zəruri olub”. E.Əliyevin fikrincə, yaşlıların özlərinin həvəslərindən də çox
şey asılıdır. Belə ki, bir çox ölkələrdə yaşlıların təhsilə meylləri var: "Məsələn,
onlar toplaşıb hansısa kursu dinləmək istədikləri ilə bağlı müraciət edirlər. Təqaüdə
çıxdıqdan sonra yaşlıların təhsilinin qurulması olduqca vacib məsələdir. Bu,
artıq dünyada geniş vüsət alıb. Düşünürəm ki, bizdə də bu təhsilin praktikası
olmalıdır».
Qiyabi və axşam təhsilləri məhdudlaşdırılıb
Ahılların
təhsili məsələsinin birmənalı qarşılanmadığını deyənlər də yox deyil. Təhsil eksperti Nadir İsrafilov bunun
birmənalı məsələ olmadığını deyir: "Bununla belə, bizim təhsildə ömürlük təhsil
anlayışı var. İnsan daim inkişaf etməlidir. Bu, həm mənəvi, həm də psixoloji cəhətdən
çox faydalıdır. Sovet dövründə də yaşlı insanlar üçün qiyabi, axşam təhsilləri
nəzərdə tutulmuşdu. İndi bizdə bu cür təhsil növləri məhdudlaşdırılıb. Dünyanın
əksər ölkələrində təqaüdçülər müxtəlif işlərə cəlb olunurlar. Elə sahələr var
ki, orada yaş həddinə məhdudiyyət qoymaq lazım deyil. O cümlədən də təhsillə
bağlı məsələlərə sərhəd qoymaq olmaz”. Dünya üzrə Nobel mükafatçılarının 90
faizinin yaşının 60-dan yuxarı olduğunu deyən ekspertin fikrincə, insan kamilləşdikcə,
yaşlaşdıqca təcrübəsi də artır: "O insanlar gənclər üçün də örnəkdir. Təqaüdçülər
üçün təhsil həm yaşlı insana olan qayğıdır, həm də onların mənəvi-psixoloji
yaşamına təsir edən məsələdir. Belə bir addımın ölkəmizdə atılması yalnız müsbət
qarşılana bilər”.
Təbii
ki, xoşluqla qarşılanacaq işlər üçün dünya təcrübəsini öyrənmək məsələnin
xeyrinə olar. Xüsusən də, əgər bu iş ahıl insanlarla, onların psixoloji-mənəvi
durumları ilə bağlıdırsa, onda bu istiqamətdə köhnə, ancaq unudulan ənənəni bərpa
etməyə dəyər...
Təranə Məhərrəmova