Bakı 26°C
“Özünə inanan insan həyatda hər şeyə nail ola bilər” - Örnək
Elmara Süleymanova: "Xalxın uşağı” ifadəsini dilimizdən yığışdırmalıyıq
Ailə qurmaq üçün təhsilini qurban verməyə məcbur olan, qurduğu ailəsi də uğursuzluqla nəticələnən qızlardandır. Arzuları yarımçıq qalıb, amma sıfırdan başlayıb, özünə inanıb və möcüzə adlandırdığı işi ilə rastlaşıb. Deyir ki, qadın uğur qazanmaq istəyirsə, ətrafının onun yerinə qərar verməsinə mane olmalı, "ali məktəbə qəbul olmadın, ailə qur, yaxud filankəsin qızı xoşbəxt oldu, gəl səni də filankəsin oğluna verək, xoşbəxt ol” kimi fikirlərdən uzaq olmalıdır.
Müsahibimiz Qubada icma əsaslı məktəbəqədər təhsil qrupunun müəllimi Elmara Süleymanovadır.
Bakıda anadan olub, 2003-cü ildən Qubanın 2-ci Nügədi kəndinə köçüblər. 11 illik təhsilini başa vursa da, universitet xəyalları yarımçıq qalıb: "Bir çox qızlar kimi mən də arzulayırdım ki, ali məktəbə daxil olum. Lakin ilk dəfədən qəbul ola bilmədim. Həmin il atamın da səhhəti kəskin pisləşdi. Ailəm vəziyyətdən çıxış yolunu mənim ailə qurmağımda gördü. Ailə həyatım isə uğursuz oldu. Qısa müddətdən sonra ayrılmalı oldum, atam isə rəhmətə getdi. Bu hadisələrdən sonra depressiyaya düşdüm. Atamı itirmək mənim üçün hər şeyin itirilməsinə bərabər idi. Ali təhsilim də yox idi və özümü o qədər tək hiss edirdim ki... Həmin müddət mənə elə gəlirdi ki, iş tapa bilməyəcəm və bu mənə psixoloji cəhətdən pis təsir edirdi. Atamın ölümündən qabaq bir dəfə də ali məktəbə daxil olmaq üçün imtahan verdim, lakin psixoloji vəziyyətim yenə imkan vermədi, çünki atamın səhhəti gündən-günə pisləşirdi, bu da imtahanlara yaxşı hazırlaşmağa və fokuslanmağa imkan vermirdi. Sonra həyatımda gözləmədiyim anda möcüzə baş verdi”.
- Siz öyrədirsiniz. Bəs uşaqlardan öyrəndikləriniz nədir?
- Mən onlarla daha yaxşı anlaşa bilir, onların yanında rahatlıq tapıram. Adi kiçik bir oyuncaqla xoşbəxt olmağı, həyata ümidlə, gülərək baxmağı öyrənmişəm. O körpələrin saflığı, məsumluğu, günahsızlığı mənə dünyanın pisliklərini unutdurur. Bəzən hamımızın problemi olur. Mən otağa daxil oldumsa, ora mənim üçün başqa dünyadır. Bir anlıq dünyanın ən xoşbəxti oluram. Gülməli nəsə edirlər, əhvalım düzəlir. İşimdə uğurlar qazanmağıma səbəb olan, mənə motivasiya verən onların sevgisidir.
- Unutmadığınız xatirənizi bizimlə bölüşə bilərsinizmi?
- İlk dəfə şagirdlərimlə oyun oynamaq üçün həyətə düşdük. Uşaqlar oyun yerinə ilk olaraq, hərəsi bir dəstə gül yığıb mənə gətirdi. Bu mənə çox təsir etdi. Düşündüm ki, onların ürəyində necə böyük yer tutmuşamsa, oynamaq əvəzinə, ilk olaraq mənə gül gətirilər. Uşaqların kiçik qəlbindəki müəllim sevgisi məni kövrəltmişdi.
Aygün ƏZİZ
