Stalinin rəğbət bəslədiyi, Hitlerin nifrət etdiyi diktor
«Danışır
Moskva, Sovet İttifaqının bütün radiostansiyaları işləyir…» Bu sözlərlə on illər
ərzində ölkənin bütün vacib məlumatları başlayırdı. Bu sözlər təvazökar,
diktorluq sahəsində böyük peşəkarlıq əldə edən Yuri Levitan tərəfindən səslənirdi.
105 illiyi qeyd edilən, tərcümeyi-halından az adamın xəbərdar olduğu əfsanəvi
diktor haqqında bu gün də maraqlı faktlar üzə çıxır.
"Qavarit Moskva”
Yuri
Levitan Vladimir şəhərində, dərzi ailəsində anadan olub. Əsl adı və soyadı Yudka Verkoviçdir. Ailənin
milliyyəti həm görünüşü, həm də adı ilə məşhur idi. Yəhudi qonşuları hamı
sevirdi. Oğlan sıx qıvrım saçlı, balacaboy və çəlimsiz idi. Məktəbdə çox zəif
oxuyurdu. Yuri gənc yaşlarından həmyaşıdları arasında səsi ilə fərqlənirdi -
qonşular ondan uşaqlarını evlərinə çağırmağı tez-tez rica edərdilər. Levitanın
səsi hətta çayın kənarında belə eşidilə bilirdi. Sonralar xatırlayırdı:
«Klyazmanın bir sahilindən o birinə oğlan və ya qız çağırmaq lazım gələrdisə mənə
müraciət edərdilər: «Gəl, Yura, qışqır!” Bütün bunlar mənim istedadım
idi». Adi vaxtda da yüksək səslə danışan
Yura bütün qonşuların sevimlisi idi. Onun çoxlu dostu vardı və uşaqlığını xoşbəxt
keçirirdi.
17
yaşında Moskvaya gələn Levitan Kino İnstitutunda oxumağı arzulayırdı. Məqsədyönlü gənc uşaqlıqdan həyatını
kino sahəsi ilə bağlamağı xəyal edir, şöhrət arzulayırdı. O istəyirdi ki, küçədə
görənlər ona tərəf qaçıb avtoqraf istəsinlər.
Məktəbi bitirdikdən sonra Levitan Moskvaya gəlir və komissiya tərəfindən
seçim mərhələsindən keçmir. Yuri Borisoviç sınaqda aktyor kimi fərqlənmir –
qısa boylu, fiziki cəhətdən incə, özünəməxsus ləhcəsi və s. xüsusiyyətlər
aparıcının aktyor kimi parlamasına mane olur. Amma bu, onun üçün həyatın sonu
deyildi. Əgər taleyin özü onu radio işində sınanmağa vadar etməsəydi, bəlkə də
dünya Levitanı heç vaxt tanımayacaqdı.
Günlərin
birində o, təsadüfən bir dostu ilə diktor müsabiqəsinin elanını görür.
«Alpinistlər üçün yarışma olsaydı, biz də gedərdik» deyə Levitan düşünür.
Levitanın
əsas problemi ləhcəsi ilə bağlı idi. Onun qarşısında şərt qoydular. Bunun öhdəsindən
tez gəlmək üçün oxuduğu mətnləri düzəltdi: o, kağızdakı bütün «o»ları
karandaşla «a» ilə əvəz etdi: «Qavarit Maskva». Bir neçə ay ərzində sınaqların
öhdəsindən gələ bildi. Əlbəttə, seçim komissiyası əvvəlcə oğlanı ciddi qəbul
etmədi. Komissiya qarşısında idman geyimində və anlaşılmaz bir saç düzümü olan
gənc göründü. Üstəlik, onun regional ləhcəsi vardı. Bununla belə, Levitanın səs
tonu mütəxəssisləri təəccübləndirdi – o qədər aydın, güclü və gözəgəlimli idi
ki, bənzərsiz nadir tembri hamını heyran etdi. O, dərhal Radio Komitəsində təcrübə
keçmək təklifi aldı.
Yuri Borisoviç işə qəzetsatan və məşhur diktorlar üçün qəhvə dəmləyən
kimi başladı. Bu işi gündüzlər görürdü. Gecə saatlarında onun tələffüzü üzərində
işləmək üçün saatlarla vaxt sərf olunurdu. O, əlinə keçəni oxuyurdu – nəsr,
şeir, xəbər...
Ölkənin gələcək aparıcısı metodik olaraq şimal rus ləhcəsindən yaxa
qurtardı və zəngin təbii səsini inkişaf etdirdi. O, səsini daha da qəşəng,
melodik və cəlbedici etməyi bacardı. Tədricən onu gecə efirlərinə buraxmağa
başladılar. Levitan dövri nəşrlərin son saylarını oxuyurdu ki, ölkənin ucqar
bölgələrinin sakinləri ilk dəfə Moskvanın ən vacib xəbərlərini eşidə bilsinlər.
Ölkənin əsas səsi
Həyat vəsiqəsini
Levitana şəxsən Stalin vermişdi. 1934-cü ilin yanvar gecəsində dövlət başçısı
öz kabinetində radioda Levitanın ifasında «Pravda» redaksiyasının məqaləsinə
qulaq asdı. Yuri adəti üzrə günün xəbərlərini diqqətlə
oxuyurdu. Bu an o, bilmirdi ki, həmin dəqiqələrdə ölkə başçısı gecə verilişinə
qulaq asır. Amma hamıya məlum idi ki, dövlət başçısı gecələr radioya qulaq
asa-asa işləyir. Və Levitanın inamlı, zəngin, təsiredici səsini İosif Stalin
özü eşitdi və təqdir etdi. İosif Vissarionoviç təcili olaraq Radio Komitəsinin
rəhbərini çağırıb dedi ki, radioda Partiya Qurultayındakı hesabatını oxuyan məhz
bu aparıcı, bu «səs» olmalıdır. Levitanın cəmi 19 yaşı vardı, amma səsi
artıq təntənəli və möhkəm səslənirdi. Yuri Borisoviçin özü xatırlayırdı ki, o
vaxtlar enerjili və cavan olması onun xeyrinə işləyirdi.
Ertəsi gün inanılmaz dərəcədə narahat olan və demək olar ki, ürəyi əsən
Yurini Stalinin reportajını efirdə oxumaq üçün əyləşdirdilər. Uzun 5 saat ərzində
aparıcı səhv etmədən və vaxt itirmədən bu işin öhdəsindən gələ bilmişdi. Və beləliklə,
bir günün içində Levitan ölkənin əsas səsi oldu.
Hitlerin qəzəbi
Müharibənin
başlanması və ölkənin ilk hərbi itkilər verməsi barədə oxuduğu məruzə isə 4
saat 45 dəqiqə çəkdi və bu məruzə birnəfəsə oxundu. Levitanın
işinin ən çətin dövrü əlbəttə ki, 1941-1945-ci illər idi. Məhz o, şəxsi
qorxusunu və dəhşətini dəf edərək Hitlerin Sovet İttifaqına müharibə elan
etdiyi xəbərini ölkə sakinlərinə oxudu. Döyüşlərin gedişi ilə bağlı bütün məlumatları
Sovet informasiya bürosundan xəbər verən Levitan idi. 5 il ərzində praktiki
olaraq istirahət etmədən çalışdı – Sovet İttifaqının sakinləri onun səsi ilə oyanıb,
onun səsi ilə yuxuya getdilər. Yuri Borisoviçin səsini cəbhədəki əsgərlər,
arxada işləyən işçilər, evakuasiya olunmuş insanlar, işğal olunmuş şəhərlərin
sakinləri dinlədi... Müharibə Levitan üçün ulduzlu saat rolunu
oynayırdı.
Müharibənin əvvəllərində Levitanın səsi Hitlerə o
qədər təsir etmişdi ki, diktorun məhv edilməsini əmr etmişdi. Onun tərəfindən
Moskvaya xüsusi təxribat qrupu göndərilmişdi (və bu vaxtdan etibarən Levitana
mühafizə təyin edilir), lakin həmin təxribat qrupu vaxtında yaxalanır. Proqramların
yayımlandığı Moskva studiyasını bombalamağa çalışırlar. «Bizə demişdilər ki,
paraşütlə endirilən alman pilotunun xəritəsində radio stansiyamızın qırmızı qələmlə
kifayət qədər dəqiqliklə çəkilmiş cizgisi varmış. Bir dəfə yarım tonluq bomba
binaya düşdü, ancaq partlamadı…» - Levitan xatırlayırdı.
1941-ci ildə Yuri gizli şəkildə paytaxtdan Sverdlovska təxliyə edildi
və diktor Olqa Vısotskaya onunla birlikdə tam məxfilikdə işləməyə getdi. Orada bir neçə ay «Danışır Moskva!» sözləri ilə
yayımlanmağa başladı.
Onlar birlikdə işləyərək SSRİ sakinlərini müharibənin gedişi haqqında
məlumatlandırdılar. Onların səsi insanlara qələbənin mümkünlüyü haqqında inam
verirdi. O, özü də həmişə
cəbhəyə can atırdı və icazə verilməyəcəyinə təəssüflənirdi. Müharibə illərində Yuri Levitan
"Sovinformbüro”nun iki mindən artıq məlumatını və Müdafiə Komitəsinin yüzlərlə
xəbərini oxuyub.
1945-ci
ilin may ayında düşmən üzərində çoxdan gözlənilən qələbəni elan edən məhz
Levitan oldu. Bu, məntiqə uyğun idi – yalnız Yuri Borisoviç, müharibənin
başlanması elanını oxuyan şəxs ölkə tarixinin bu faciəli səhifəsini qapaya
bilərdi. "Həmin
möhtəşəm xəbəri çatdırmaq mənə tapşırılanda sevincimin həddi-hüdudu yox idi.
Kremldən çıxıb Radio Komitəsinə gedən zaman Qızıl meydana toplaşmış minlərlə
insanın arasından keçmək mümkün deyildi. İnsanlara toxuna-toxuna, özümə güclə yol
tapa-tapa gedəndə adamlar əsəbi səslə: "Hara gedirsən? Mane olma, bir ayaq
saxla. İndi Levitan qələbə xəbərini deyəcək” deyirdilər. Çətinliklə onların
arasından qurtulub insanların çoxdan gözlədiyi xəbəri səsləndirdim” - deyə
Levitan xatırlayırdı.
Diktorun əzəmətli səsini böyük qurbanlar bahasına qazanılan qələbənin
yarısı hesab edirdilər.
«Müharibə haqqında Levitan reportajı»
Müharibədən sonra diktor radioda müntəzəm xəbərlər oxudu. Levitan
müharibə ilə bağlı sənədli filmlər səsləndirməyə, veteranlar haqqında verilişlər
aparmağa və Qızıl Meydanda ölkənin əsas hadisələrindən reportajlar hazırlamağa
başladı.
Levitan
özü istedadını liderlərdən və milyonlarla adi insandan daha az dəyərləndirirdi.
Deyirlər ki, 60-cı illərin əvvəllərində Yuri Qaqarinlə görüşəndə hər ikisi belə
böyük insanla qarşılaşdıqlarından heyrətləndilər: Qaqarin hələ də radioda səsini
gündəlik dinlədiyi biri ilə görüşdüyünə inana bilmirdi və Levitan isə ilk
astronavtla görüşdən qürur duyurdu.
Yuri Levitanın ailə həyatı 11 il sürüb. Onu sevən həyat yoldaşı və
sevimli qızı vardı. Lakin sonradan ailə pozulub. Arvadı ailəsini tərk edərək
başqa bir kişi ilə evlənib. Ancaq qadının ikinci evliliyi uzun sürməyib. O,
Levitandan olan oğlunu qucağına alaraq evi tərk edib.
Yuri ömrünün sonuna qədər başqasıyla evlənməyib. Keçmiş qayınanasıyla
birgə yaşayıb. Qadın ona pərəstiş edirdi. Sonralar Levitanın qızı da bu evə
köçüb. Qız ailə qurub bir övlad dünyaya gətirdikdən sonra Yuri Borisoviç
qonşuluqdakı yaşayış binasına köçüb.
1983-cü
ilin avqustunda onu Kursk döyüşlərinin 40 illiyinə dəvət etmişdilər. Levitan
özünü hələ Belqoradın mehmanxanasında olarkən pis hiss edirmiş. Buna
baxmayaraq, 40 dərəcə istidə hansısa kəndə mitinqə tələsirmiş. Əgər
mehmanxanada qalsaydı, həkimlər, yəqin ki, onu xilas edə bilərdilər. Beləcə, ürək
tutması onu haqladı və çıxışından dərhal sonra dünyasını dəyişdi.
Yuri Borisoviç ölkə tarixində xalq artisti adını alan ilk diktor
oldu. Çox az adam bilir ki, 60-70-ci illərə kimi Levitanın radiodakı çıxışları
canlı yayımlanırdı, buna görə də radioda onun mesajlarının səsyazması yoxdur.
Müasir Rusiyada «Müharibə haqqında Levitan reportajı»nın qeydləri sayılan bütün
səslər əslində sonradan ayrıca qeyd edilib. Onlarda aparıcının həmin dəqiqələrdə
yaşadığı hiss, həyəcan olmasa da, müharibə illərində Yuri Borisoviçin səsi
haqqında fikir oyadır.
İndi Rusiya çəlimsiz, zəif, balacaboylu, ancaq əzəmətli səsi ilə ürəkləri
titrədən diktorunun 105 illiyini qeyd edir.
Rusiya mətbuatından tərcümə etdi
Təranə Məhərrəmova