Qütbləşdirilən dünya
Zəmanəmizin əsas rəqabəti
nədir?
Co Baydenin ABŞ prezidenti seçilməsi ilə Çin-ABŞ münasibətlərindəki gərginlik nəinki səngiyir, hətta daha sərt forma alır. Qarşılıqlı ittihamlar, sanksiyalar, hədələr günbəgün artır. Bu gərginlik də, Çini ABŞ-la gərgin münasibətlərdə olan Rusiya və İran ilə əlaqələri daha da gücləndirməyə sövq edir. Bu isə öz növbəsində dünyanı getdikcə daha da qütbləşdirməyə doğru aparır. Türkiyə mediasında dərc olunan məqalələrdə ekspertlər diqqəti mühüm bir məsələyə yönəldirlər. Onların qənaətincə, Co Baydenin qondarma erməni soyqırımını tanıması ilə Türkiyə də bu qütbləşmənin bir hissəsinə çevrilə bilər. Sadəcə onun qarşısında başqa yol qalmır. Ümid etmək olar ki, bu hal baş verməyəcək. Və qardaş ölkə növbəti bir beynəlxalq ədalətsizliklə üzləşməyəcək. Əks təqdirdə, ABŞ Yaxın və Orta Şərqdə mühüm söz sahibi və çəkiyə sahib olan bir ölkəni itirə bilər. Beləliklə, görünən odur ki, Donald Tramp dönəmində start götürən ABŞ və Çin arasında ticarət müharibəsi Vaşinqtonun sanksiyaları ilə daha da qızışıb. Məhz iki dövlətin bir-birinin rəsmilərinə qarşı sanksiyalar tətbiq etmələri bu gərginliyi daha da artırmış olub. Lakin məsələ ondadır ki, ABŞ yenə də bu mübarizədə heç bir uğura nail ola bilməyib. Tərəflər arasında gərginlik, xüsusən ABŞ-ın Honkonqla əlaqələrinə görə daha da artıb. Çin Amerikanın bu addımını onun daxili işlərinə qarışmaq kimi dəyərləndirir və ABŞ-ın 4 rəsmisinə sanksiya tətbiq edib. Həmin şəxslərin Honkonqla Makao bölgələrinə girişini qadağan edib. Görünən odur ki, Tramp iqtidarı dönəmində Çinlə sərt ultimatum dili ilə danışan ABŞ, bu ritorikanı davam etdirəcək. Lakin məsələ ondadır ki, Amerika iqtisadiyyatı hazırda çətinliklər yaşayır və bunun bir səbəbi də qoyulan investisiyaların azalmasıdır. Amerikanın yalnız Çinlə deyil, Avropa ilə də münasibətləri korlanıb.
ABŞ-Rusiya-Çin "geosiyasi üçbucağı” gərginləşir
Əsas diqqət çəkən məqam odur ki, ABŞ-Rusiya-Çin "geosiyasi
üçbucağı”nda vəziyyət getdikcə daha gərgin xarakter alır. Burada təhlükəsizlik,
silahlanma, insan haqları kimi aktual sferalarda münasibətlərdə uçurum
dərinləşir. Maraqlıdır ki, ABŞ başda olmaqla Qərb açıq bəyan edir ki, Çinin
inkişafı ona təhlükə törədir. Ardınca da insan haqlarını qabardırlar. Əlbəttə,
uyğurların hüquqları təmin olunmalıdır. Ancaq bu məsələdən Çini qarışdırmaq
üçün istifadə etmək daha təhlükəli vəziyyət yaradır. Belə olan halda, böyük bir
geosiyasi məkanda çoxlu sayda xalqların haqqı tapdanır, dövlətlərin suverenliyi
zərər görür. Ekspertlər hesab edirlər ki, Amerikanın bu addımları dünya üçün
təhlükəlidir. Lakin İbn Həldun adına universitetin politologiya və beynəlxalq
münasibətlər kafedrasının müəllimi Əli Aslan hesab edir ki, Çinin "liberal
dünya düzəni” çağırışlarını rədd etməsi səbəbindən beynəlxalq rəqabət ən
təhlükəli həddə çatıb. Onun sözlərinə görə, Co Baydenin seçki kampaniyası
dövründə əsas xarici siyasət vədi liberal beynəlxalq düzənin canlanması idi.
Düzdür, Bayden ABŞ-ı Paris İqlim Sazişinə qaytardı və eyni zamanda ölkəsinin
Dünya Səhiyyə Təşkilatına (ÜST) və BMT İnsan Hüquqları Şurasına üzvlüyünü bərpa
etdi. Asiya və Avropa müttəfiqləri ilə daha yaxın münasibətlər qurmaq üçün bir
neçə vacib addım da atdı. Lakin Asiya və Avropa müttəfiqləri qarşısında
götürülən öhdəlikləri yerinə yetirmək və ya ölkənin beynəlxalq təşkilatlarla
əlaqələri bərpa etməsi kifayət etmir. Bəllidir ki, Bayden əsas etibarilə
Trampın realistik strategiyasını tənqid edərək hakimiyyətə gəldi. O, Tramp
administrasiyası tərəfindən daha da gərginləşdirilən Çin (həmçinin İran)
üzərindəki gərginliyi azaldacağına və bu ölkələrlə mübahisələri həll etmək üçün
hərbi olmayan yollar tapacağına söz verdi. Bununla birlikdə, Çin ilə gərgin
münasibətlər, Baydenin kəskin tənqid etdiyi Trampın kursunu davam etdirəcəyini
göstərir. Bu günə qədər edilən açıqlamalar və hərəkətlər nəzərə alınmaqla,
demək olar ki, Bayden rəhbərliyi Çinə qarşı Tramp administrasiyasından da daha
çox qarşıdurma strategiyası həyata keçirəcək. Buna bir nümunə olaraq ABŞ,
Hindistan, Avstraliya və Yaponiyanın daxil olduğu və bəzi mütəxəssislər tərəfindən
"Asiya NATO”su olaraq qəbul edilən "Dördtərəfli Təhlükəsizlik Dialoqu”
liderlərinin 12 mart tarixindəki zirvəsini göstərmək olar. Zirvə toplantısından
sonrakı elanın ən diqqət çəkən tərəfi, dörd ölkəni "azad və açıq Hind-Pasifik
konsepsiyası”nı birləşdirməsi idi. Bu konsepsiya ilk dəfə Yaponiyanın ev
sahibliyi etdiyi 2020-ci il oktyabr zirvəsində ortaya çıxdı. Ancaq bu dəfə
liderlər özlərini daha qətiyyətlə ifadə etdilər. Bundan əlavə, zirvə
toplantısının yekun bəyanatında "sərbəst, şəffaf, əhatəli, sağlam, demokratik
dəyərlərə söykənən və məcburiyyət ilə məhdudlaşdırılmayan” regional bir nizam
üçün mübarizə aparacağı vəd edildi. Çini burada qorxutmağa çalışdıqlarını
anlamaq asandır. Xatırladaq ki, "Dördtərəfli Dialoq” 2017-ci ildə Trampın prezidentliyi
dövründə canlandı. Dörd ölkənin liderləri 2017 və 2019-cu illər arasında,
ümumilikdə beş dəfə bir araya gəldilər. Birgə hərbi təlimlər də bu format
çərçivəsində aparıldı. Əvvəlcə ABŞ və Hindistan arasında keçirilən hərbi təlim
2020-ci ilə qədər dörd ölkənin də iştirakı ilə Çinə qarşı hərbi güc nümayişinə
çevrildi.
"Soyuq müharibə” realdırmı?
İndi çoxlarını bir sual düşündürür: Baydenin dövründə ABŞ-Çin münasibətləri "soyuq müharibə”yə çevriləcəkmi? Əksər dünya mərkəzləri hesab edir ki, ABŞ və Çin arasında dərinləşən "soyuq müharibə” dünya üçün koronavirusdan daha böyük bir təhlükə ola bilər. Onların qənaətincə, dünya pandemiyadan sonra "böyük pozuntular içində olan və idarə edilməyən” bir dövrə doğru irəliləməkdədir. İki fövqəldövlət arasında ziddiyyətin bu vəziyyəti daha da dərinləşdirəcəyi bildirilir. Çoxları hesab edir ki, iki ölkə arasında yaranmış düşmənçiliyə görə günah ABŞ administrasiyasındadır. ABŞ-ın hərəkətlərinin əməkdaşlıq deyil, parçalanma doğurduğu və bu cür hərəkətlər davam edərsə, normal vəziyyətə qayıtmağın mümkünsüz olacağı, daha böyük ziddiyyətlər və daha böyük təhlükə ilə üzləşəcəyimiz ehtimal edilir. Ən təhlükəlisi odur ki, ABŞ və Çin arasındakı gərginlik yalnız ticarət deyil, bir neçə istiqamətdə böyüyür.
"ABŞ liderliyi”nin gələcəyi
Bayden rəhbərliyinin hazırkı Çin əleyhinə siyasətini rahatlıqla davam
etdirə biləcəyi də şübhəli görünür. Bu gün Şərqi və Cənub-Şərqi Asiyadakı bəzi
dövlətlərin ABŞ-ın köməyi ilə Çini tarazlaşdırmağa çalışdığını görürük. Bunu
"Dördtərəfli Dialoq”un canlanması və daha ciddi bir platformaya çevirmək
cəhdləri sübut edir. Bununla birlikdə, Avropa ölkələrinin ABŞ-ın "daha güclü
müttəfiq” çağırışlarına heç də həmişə müsbət cavab vermədiyini görürük. Bir
tərəfdən, Avropada Çin ilə ortaq hərəkətlərin daha çox iqtisadi imkanlar
yaradacağı, digər tərəfdən ABŞ-la yaxınlaşmanın Rusiya ilə daha çox qarşıdurma
münasibətlərinə yol açacağı fikri artmaqdadır.
Beləliklə, ilk baxışdan "soyuq
müharibə”nin baş verməsi normal görünür, amma bu, nə qədər önəmlidir? İlk "soyuq
müharibə”də Sovet İttifaqı və müttəfiqləri dünya iqtisadiyyatından böyük ölçüdə
təcrid olundular və ciddi ixrac nəzarətinə tabe oldular. Əksinə, Çin dünya
iqtisadiyyatının dayaq nöqtəsidir və ABŞ iqtisadiyyatı ilə dərindən inteqrasiya
olunub. Qlobal kontekst də fərqlidir. "Soyuq müharibə” dövründə dünya iki
statik hissəyə, həmçinin xırda blok ölkələrə bölündü.
Kamran