Ollandın fikirləri Fransanın beynəlxalq nüfuzuna xələl gətirir
Sovetlər imperiyasının dağılması keçmiş ittifaq ərazisində
milli zəmində münaqişələrin baş qaldırması ilə müşayiət olunub. Moldovada
Dnestrynı, Gürcüstanda Abxaziya və Osetiya problemləri yaşanıb, Azərbaycanın
Dağlıq Qarabağ bölgəsindəki ermənilərin separatçı hərəkətləri geniş vüsət alıb.
Əvvəlcə Ermənistan SSR Azərbaycana qarşı ərazi iddiaları ilə çıxış edib. Beləliklə
də Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin müasir mərhələsi başlanıb. Bu əsassız iddialar,
ölkələrin BMT tərəfindən təsdiqlənmiş ərazi bütövlüyünün parçalanmasına edilən
cəhdlər Cənubi Qafqazda yeni müharibə ocağının yaranmasına gətirib çıxarıb. Nəticədə
Azərbaycan ərazilərinin 20 faizi - Dağlıq Qarabağ və onun ətrafındakı Laçın, Kəlbəcər,
Ağdam, Füzuli, Cəbrayıl, Qubadlı, Zəngilan inzibati rayonları Ermənistan silahlı
qüvvələri tərəfindən işğal olunub, 1 milyondan artıq azərbaycanlı insan qaçqın
və məcburi köçkün vəziyyətinə düşüb. Hərbi əməliyyatlar 1994-cü ilin may ayında
Bişkekdə Azərbaycan və Ermənistan arasında imzalanmış atəşkəs sazişi ilə başa
çatsa da, işğal olunmuş ərazilərdən erməni silahlı birləşmələri geri çəkilməyib.
Dağlıq Qarabağ problemi kimi tarixə düşən bu münaqişənin həlli ilə Avropada Təhlükəsizlik
və Əməkdaşlıq Təşkilatı (ATƏT) Nazirlər Şurasının 1992-ci ilin 24 martında
Helsinkidə keçirilmiş görüşündə yaradılan ATƏT-in Minsk qrupu məşğul olur. Minsk
qrupuDağlıq Qarabağ münaqişəsininməhz ATƏT-in prinsipləri əsasında
sülh və danışıqlar vasitəsi ilə həllinə məsuldur. 1996-cı ilin dekabrından etibarən
ATƏT-in Minsk qrupunun Rusiya, ABŞ və Fransadan ibarət həmsədrlik institutu fəaliyyətə
başlayıb. Həmsədr dövlətlərin də əsas vəzifəsi Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin
sülh yolu ilə aradan qaldırılmasına və Dağlıq Qarabağ probleminin dinc vasitələrlə
həll edilməsinə bilavasitə kömək etmək olub. Lakin indiyə qədər ATƏT-in Minsk qrupunun
fəaliyyəti heç bir nəticə verməyib. Həmsədr dövlətlər Ermənistan qoşunlarının
Dağlıq Qarabağdan qeyd-şərtsiz çıxarılması ilə bağlıBMT Təhlükəsizlik
Şurasının (TŞ) 1993-cü ildə qısa fasilələrlə qəbul edilmiş 822, 853, 874 və 884
saylı qətnamələrinin, o cümlədənBMTBaş Assambleyası,Avropa
Şurası Parlament Assambleyası, ATƏT, İslam Əməkdaşlıq Təşkilatı və digər mötəbər
qurumların qətnamələrinin yerinə yetirilməsinə də nail ola bilməyiblər. Ermənistan
bütün beynəlxalq norma və prinsipləri kobud şəkildə pozmasına, işğalçı siyasətini
bu gün də davam etdirməsinə, cəbhə xəttində müxtəlif təxribatlar törədərək
müharibəni yenidən alovlandırmaq cəhdlərinə rəğmən, nə beynəlxalq təşkilatlar,
nə də həmsədr dövlətlər rəsmi İrəvana hər hansı təzyiq və təsir göstərməyiblər.
Ən acınacaqlı məqam burasıdır ki, bəzi hallarda həmsədr
dövlətlərin rəsmiləri, yaxud siyasətçilər öz ölkələrinin nüfuzunu, beynəlxalq
imicini, milli maraqlarını nəzərə almadan münaqişə barədə qeyri-obyektiv fikirlər
səsləndirir, dünya ictimaiyyətində yanlış rəy formalaşdırırlar. Bu addımın bilməzlikdən,
təsadüfdən irəli gəlməsi inandırıcı deyil. Hər dəfə belə xoşagəlməz hadisənin
mahiyyətini, yaranma səbəbini araşdırdıqda onun arxasında erməni lobbisinin,
ermənipərəst dairələrin maraqlarının gizləndiyi dərhal üzə çıxır. Fransa
prezidenti Fransua Ollandın bu günlərdə mediada yayılan fikirlərini də bu qəbildən
saymaq olar. Çünki, Fransa kimi Avropanın qabaqcıl ölkəsinin, ATƏT-in Minsk
qrupunun həmsədr dövlətinin rəhbəri Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin əsl mahiyyətindən
xəbərsiz, dəqiq məlumatsız ola bilməz. Bununla bərabər, bu vaxta qədər Fransua
Olland Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevlə bir neçə dəfə görüşüb. Təkcə ötən
ilin ortalarında Varşavada keçirilən görüş zamanı Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq
Qarabağ münaqişəsinin həlli ilə bağlı prezidentlər arasında geniş fikir mübadiləsi
aparılıb. Azərbaycanın milli və dövlət maraqlarını, Dağlıq Qarabağ probleminin
mahiyyətini Fransa prezidentinə növbəti dəfə çatdıran ölkə başçısı İlham Əliyev
münaqişənin danışıqlar yolu ilə həllinin məqsədəuyğunluğunu bildirib. Fransa
prezidenti də bu mövqeyi bölüşərək, münaqişənin sülh yolu ilə həllinə fəal dəstək
verəcəyini vurğulayıb.
Ancaq bu günlərdə Fransa prezidenti F.Olland erməni
diasporu ilə keçirdiyi görüşdə səsləndirdiyi fikirlər tamamilə başqa məna kəsb
edib. O, münaqişənin həlli üçün "Madrid prinsipləri”nin tətbiq olunmasından
danışarkən deyib ki, bu zaman Dağlıq Qarabağ erməniləri özləri öz müqəddəratını
müəyyən etməlidirlər. "Qarabağ xalqı” ifadəsini işlədən Fransa prezidenti
bununla ermənipərəstliyini ortaya qoyub. Əvvəlcə onu qeyd edək ki, Fransa
prezidentinin, rəsmi şəxsinin bu cür qeyri-obyektiv münasibət sərgiləməsi onun
imicinə, ardınca isə dövlətinin nüfuzuna xələl gətirir. Halbuki, həmsədr dövlət
tərəfsiz olmalı, yalnız ədalətli mövqe ortaya qoymalı, qızışdırıcı rol
oynamamalı, həqiqətən də problemin sülh yolu ilə həllinə çalışmalıdır. Lakin
bunun əksinə olaraq, onun ermənilərə xoş gəlmək üçün səsləndirdiyi fikirlər
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həllində Azərbaycanın Minsk qrupunun həmsədr dövləti
kimi Fransaya olan inamını, güvənini sarsıdır, bu ölkənin obyektiv mövqe
nümayiş etdirəcəyini şübhə altına salır. F.Olland ermənilərə olan
simpatiyasından dolayı "Qarabağ xalqı”, "öz müqəddəratını təyin etmək” kimi
ifadələr səsləndirməklə, suveren bir dövlətin ərazi bütövlüyünü şübhə altına
salır, Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü pozan separatçılara "qol-qanad” verir.
F.Ollandın ermənilərlə keçirdiyi görüşdə səsləndirdiyi
fikirləri Fransada qarşıdan gələn seçki kampaniyası ilə də əlaqələndirmək olar.
Görünür cənab Olland növbəti prezident seçkilərində iştirak etməyəcəyini
bildiyinə görə, şəxsi karyerasını düşünür, dövlət başçısı postunu tərk etdikdən
sonra işsiz qalmaq istəmir. Bunun üçün isə ən yaxşı vasitə "erməni sevgisi”,
uydurma soyqırımı, "Qarabağ xalqı” və sair bu kimi məsələlərlə erməni lobbisinə
yarınmaqdır. Çünki, erməni lobbisinin Fransada necə böyük bir gücə, imkana
sahib olması hər kəsə bəlli həqiqətdir. F.Olland da bu həqiqətlərdən öz mənafeyi
naminə yararlanmaq istəyir. Amma bu zaman o, dövlətinin maraqlarını nəzərə
almır. Ümumiləşdirsək belə qənaətə gəlmək mümkündür ki, F.Ollandın ermənilərin əhatəsində
olan zaman işlətdiyi fikirlər həm Fransanın beynəlxalq nüfuzuna, həm də Minsk
qrupunun həmsədr dövləti kimi ona olan inama xələl gətirir, rəsmi Parisin
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həllində oynayacağı ədalətli rolu şübhə altına
salır.
Alpər TURAN