“Müəllim bizə çatanda dedi ki, sizi vurmağa əlim gəlmir” – Məktəb illəri
Məktəb
illəri ömrün ən şirin, qayğısız illərinə təsadüf edir. Ona görə o illərdən
danışanda hər kəsin danışmağa sözü, xatirəsi çox olur. Təlimçi Fəxri Məmmədlinin də o illərdən xatirəsi çoxdur, bu dəfə
onlardan birini bizimlə bölüşdü: "Məktəb illərində çox aktiv şagirdlərdən
olmuşam, dərslərimi yaxşı oxumuşam. Bizdə, adətən, uşaqlar iki qrupa bölünür.
Sakit və dərslərini yaxşı oxuyanlar, dəcəl və dərs oxumayanlar. Amma düşünürəm
ki, hər ikisinin uşağın həyatında müəyyən yeri olmalıdır. Məndə ikisi də olub.
Dərslərimi çox yaxşı oxusam da, şagirdə xas olan müəyyən dəcəlliklər də etmişəm.
Deməli, 9-cu sinifdə oxuyurduq. Təhmasib adlı bir sinif yoldaşımız başqa bir məktəb
keçmişdi, amma uzun müddət onun adı jurnalda getdi. Hər dəfə müəllimlər onun
adını çəkirdilər, sonra deyirdilər ki, o, artıq məktəbdən çıxıb. Bir dəfə hərbi
dərsində sinif yoldaşım olan oğlanla plan qurduq, uşaqlara dedik ki, müəllim o
oğlanın adını çəkəndə, hamımız onun yerinə ayağa duraq. Müəllim nə qədər "əyləşin”
desə də, oturmayaq. Oğlanlı-qızlı hamımız, müəllim Təhmasibin adını çəkəndə
ayağa qalxdıq. Müəllim dəfələrlə "əyləşin” desə də, oturmadıq. Qızların bəzisi əyləşsə
də, oğlanlar ayaq üstdə dayandı. Həm də gülürdük. Müəllim də çox əsəbiləşdi və
oğlanların hamısını lövhəyə çağırıb hərəyə bir sillə vurmağa başladı. Zarafatı
təşkil edən oğlanla mənə növbə çatdı. O qədər nizam-intizamlı idik ki, heç kim
bunu bizim təşkil etdiyimizi fikirləşməzdi. Müəllim bizə çatanda dedi ki, sizi
vurmağa əlim gəlmir, yəqin ki, günahınız yoxdur. Bizdən keçib o biri uşaqları
vurdu (gülür)”.
Aygün