Böyüyəndə həkim olmaq istəyən idmançı qızlar
Sinxron üzgüçülər Zərrin və Tamilla: Qalib gəlməyəndə təəssüflənmək əvəzinə, daha da çox çalışırıq
Azərbaycanda
çox da tanınmayan idman növü ilə - sinxron üzgüçülüklə məşğul olurlar. Yaşları
az olsa da, artıq bir sıra nailiyyətlərə imza atıblar. Çünki hələ iki yaşları
olandan idmanın müxtəlif sahələri ilə məşğul olmağa başlayıblar. Sinxron
üzgüçülüyə həvəs isə heç də təsadüfən yaranmayıb.
Müsahiblərim
bu yaxınlarda sinxron üzgüçülük üzrə
beynəlxalq yarışda ikinci yerə layiq görülən Tamilla və Zərrin Rəfiyeva
bacılarıdır.
Qeyd
etdiyim kimi, sinxron üzgüçülük Azərbaycanda bir o qədər də məşhur olmayan
idman növlərindən biridir. İdmançılar musiqi sədaları altında həm suyun altında,
həm də su üzərində müxtəlif hərəkətlər icra edir.
Kiçik
yaşlarından gimnastika ilə məşğul olan Zərrin və Tamilla daha sonra akrobatika
və üzgüçülüyə istiqamətləniblər. Qızlar
artıq üç ildir ki, professional olaraq sinxron üzgüçülüklə məşğul olurlar.
Zərrin deyir ki, əvvəllər sinxron üzgüçülük haqqında məlumatlı olmayıblar:
"Əvvəlcə adi üzgüçülüyə yazıldıq. Bir il üzgüçülüklə məşğul olduqdan sonra
gimnastika və akrobatika dərslərinə başladıq. Sonra anam bizi sinxron
üzgüçülüklə tanış etdi. O həm də bizdə üzgüçülüyün bu növünə maraq yaratdı. Elə
ilk tanışlıqdan suyun içində rəqs etmək marağımızı çəkmişdi. Beləcə, bu idmanla
məşğul olmağa başladıq. İkimiz də sinxron üzgüçülüyü təqribən bir il müddətinə
öyrənə bildik. Daha əvvəl üzgüçülüklə məşğul olduğuma görə, sinxron üzgüçülük
mənə çətin gəlmirdi. Həm də müəllimlər bizimlə ən aşağı səviyyədən başladı
deyə, öyrənmək çox da çətin olmadı. Dərslərimiz həftədə üç dəfə keçirilir.
Hərdən elə olur ki, beş saatdan çox məşq edirik. Xüsusilə yarışlardan əvvəl iki
ay müddətində hər gün sinxron üzgüçülük dərsi alırıq”.
Ayrı qruplara gedirik
Tamilla
isə bacısından balaca olduğuna görə aşağı yaş qrupu üzrə dərslərə qatılır:
"Bizdə üç qrup var. Bacım 12-dən, mən isə 10-dan aşağı yaş qrupları ilə birgə
məşq edirik. Yaşlarımız uyğun gəlmədiyi üçün ayrı qruplara gedirik. Sinxron
üzgüçülüyün adi üzgüçülükdən fərqi odur ki, biz hamımız eyni vaxtda suyun
altında və üstündə eyni rəqs hərəkətlərini edirik. Rəqslər solo, duet, qrup və
kombo şəklində ola bilir. Qrup şəklində 6, kombo halında isə 7 nəfərdən çox
olur. Biz qrup şəklində məşğul oluruq. Qrupumuzda 8 nəfər var. Mənim duet
rəqslərdən daha çox xoşum gəlir. Çünki duet halında rəqs edərkən mənə rahat
olur”.
Davamlı
olaraq idmanla məşğul olmaq qızların dərslərinə mane olmur. Çünki onlar üçün
təhsil daha önəmlidir. Həkim ailəsində böyüdükləri üçün hər ikisi həkim olmaq
arzusundadır. Zərrin deyir ki, riyaziyyat, rəsm dərslərini çox sevir: "Bakı
Avropa liseyində beşinci sinifdə oxuyuram. Çalışıram ki, dərslərimi yaxşı
oxuyub əlaçı olum. Riyaziyyat ən sevdiyim fənndir. Dərslərdən əlavə olaraq,
fransız və alman dillərini öyrənirik. Əlbəttə, dərslərlə idman birgə çətin
gəlir. Dərs qurtardıqdan sonra idmana gedirik. Buna görə də çox yoruluruq. Evə
qayıdandan sonra isə ev tapşırıqlarımızı həll etməliyik. Hərdən elə olur ki,
idmana görə tapşırıqları yaza bilmirəm. Amma idmana hobbi kimi yanaşırıq. Çünki
təhsil daha vacibdir. Mən də atam və anam kimi həkim olmaq istəyirəm. Buna görə
də idmanı dayandırmaq niyyətim var. Yəqin ki, 15 yaşımdan sonra idmanla
vidalaşıb dərslərə yönələcəm. O vaxta qədər maksimum çox uğur qazanmaq
istəyirəm”.
Özlərini şanslı sayırlar
İki
bacı ayrı məktəblərdə təhsil alır. Belə ki, Zərrindən fərqli olaraq Tamilla 6
nömrəli məktəbdə təhsil alır: "Bacımla eyni məktəbə getmirəm. Belə daha yaxşıdır.
Çünki əvvəllər eyni məktəbdə olanda, bacım etdiyim hər şeyi anama və atama
xəbərləyirdi (gülür)”.
Tamilla
deyir ki, valideynləri hər zaman onlara dəstək olur. Buna görə özlərini şanslı
sayırlar: "Ailədə dörd uşağıq. Ata və anam heç vaxt planşet və telefondan
istifadə etməyə qoymayıblar. Bunun əvəzində öz aramızda müxtəlif oyunlar
oynayırıq. Plastilindən müxtəlif fiqurlar hazırlayırıq. Hər bazar günü
valideynlərimiz bizi təmiz hava almaq üçün parka, gəzməyə aparır. Nənəm və
babam müəllimdir. Həftədə bir dəfə onlar bizim dərslərimizlə məşğul olur,
çətinlik çəkdiyimiz mövzuları izah edirlər. Mən əlavə olaraq şahmat dərsi də
alıram. Çünki şahmatı çox sevirəm”.
Uğur qazanmaq üçün çox çalışırıq
Kiçik
qəhrəmanlar qısa müddətdə əldə etdikləri uğurlar haqqında da söz açdılar. Belə
ki, müsahiblərim bu yaxınlarda Gürcüstanda keçirilən turnirin ilk yarışında
birinci, ikinci yarışda isə ikinci yerə layiq görülüblər. Zərrin yarışlarda yer
tutmayanda belə heyfsilənmədiyini söylədi: "Yarışlarda uğur qazanmaq üçün çox
çalışırıq. Demək olar ki, hər gün idman dərsimiz olur. Bundan əlavə, suda
saçlarımız dağılmasın deyə saçımıza jelatin vurulur. Bu isə məni çox yorur.
Bəzən elə olur ki, yarışdan sonra başımı rahat hərəkət etdirə bilmirəm. Amma
bütün hallarda yarışlar bizim üçün çox önəmlidir. Hər zaman uğur qazanmaq
olmaz. Qalib gələ bilməyəndə, buna görə təəssüflənmək əvəzinə, daha da çox
çalışıram”.
Tamilla
deyir ki, yarışmada tək ifa etmək daha asandır: "Çünki səhv etsəm də, bunu
izləyənlər çox da hiss etmir. Hamı elə bilir ki, bu hərəkət elə belə olmalı
idi. Amma qrup şəklində səhv etsən, bu, bəlli olur. Çünki sən qrupdan ayrı
hərəkət edərkən bu, gözdən qaçmır. Duet şəkildə ifa etmək isə daha maraqlıdır.
Sinxron üzgüçülük son dövrlərdə çox inkişaf edib. Qarşıda bizi növbəti yarışlar
gözləyir. Fevral ayında Latviyada, martda Dubayda, aprel ayında isə yenidən
Gürcüstanda yarışlarımız olacaq. İndidən bu yarışlara özümüzü hazırlayırıq.
Amma Azərbaycanda bu sahə bir o qədər də inkişaf etməyib. Bizim müəlliməmiz də
rusdur. Çünki Rusiyada sinxron üzgüçülük çox məşhurdur. Əksər yarışların
qalibləri də adətən ruslar olur. Amma son dövrlərdə Özbəkistanda bu idman növü
xeyli inkişaf edib. Özbəklər yarışlarda ilk yerləri qazanırlar”.
Böyüyəndə də idmançı olmalarını istəmirik
Kiçik
qəhrəmanların bu uğurları həm valideynlərini, həm də müəllimlərini çox
sevindirir. Zərrin və Tamilla deyir ki, müəllimi onların diplom və
mükafatlarını məktəbin bir guşəsində sərgiləmək istəyir.
Sonda
müsahiblərimə uğurlar arzulayıb, anaları Günay xanımla da həmsöhbət olduq.
Günay xanım deyir ki, qızlarının uğuruna ürəkdən sevinirlər: "Amma biz Tamilla
və Zərrinin həkim olmasını istəyirik. Düzdür, idman onların sağlamlığı üçün
vacibdir. Amma ömür boyu yalnız idmançı olmalarını istəmirik. Müəyyən yaşdan
sonra yəqin ki, idmanı dayandırıb universitetə hazırlaşacaqlar. O vaxta qədər
onların daha çox uğur qazanması üçün əlimizdən gələni edəcəyik”.
Şəbnəm Mehdizadə