Bakı 25°C
“Bizi direktorun otağına çağırıb danladılar” - Məktəb illəri
Məktəb illəri hər birimizin həyatında ən gözəl,
qayğısız, problemlərdən uzaq bir dövrdür. Hansı ki, həmin dövrdə tək
narahatlığımız yaxşı qiymət almaq olur. Həyatın çətinliklərindən xəbərsiz, hər
gün dərsimizi oxuyub, bəzən də oxumayıb məktəbə gedirik. Həmin illərdən bizə
yadigar qalanlar əlaqəmiz olan sinif yoldaşlarımız və yadda qalan xatirələrdir.
Hansı ki, indi də onları yada salanda gülüb, "eh məktəb illəri necə də şirin
illərmiş” deyirik. Bu dəfə "Məktəb illəri” rubrikamızın qonağı Pantomim teatrının direktoru, əməkdar artistElman Rəfiyevdir.
Müsahibimiz bu dəcəlliyinin onun qiymətlərinə də təsir etdiyini deyir: "Həmişə davranışıma görə qiymətim "2” olub. Arxa sırada oturanda sinfi bir-birinə qatırdım deyə, müəllimlərim həmişə məni birinci partada oturdurdular. Bütün sinif yoldaşlarım da bunu bilirdilər ki, Elman sözü üzə deyən, heç kimdən çəkinməyən uşaqdır. Doqquzuncu sinifdə oxuyanda tarix dərsini bizə Şahsənəm adlı bir müəllimə deyirdi. Onun dərsində tam səssizlik olurdu. Mən tarixi sevirdim və yaxşı da oxuyurdum. Amma nədənsə, bu müəllimə mənə rüblükdə "3” yazmışdı. Mən də təbii ki, sinfin "sözü üzə deyən” şagirdi olaraq durdum ayağa və iradımı bildirib, dedim ki, Şahsənəm müəllimə, yaxşı oxumağıma baxmayaraq, siz mənə rüblükdə "3” yazıbsınız. Sizə söz verirəm ki, tarix imtahanından ən yüksək qiyməti alacam. Ciddi hazırlaşıb, imtahandan istədiyim nəticəni aldım.”
Günel Azadə
E.Rəfiyev uşaqlıqda dəcəl olduğunu dedi.
Bildirdi ki, məktəb illərindən də dəcəlliyi ilə bağlı xatirələri çoxdur:
"Uşaqlıqda çox dəcəl olmuşam. Valideynlərim mənə üçtəkərli velosiped
almışdılar, ayağım pedallara çatmasa da, ayağımı yerə vura-vura onu sürməyə
çalışırdım. Həmçinin, bağçada da nadinc uşaq olmuşam. Hətta mənə hiperaktiv
uşaq da deyirdilər. Elə məktəb illərində də bu dəcəlliklərim davam edib.
Birinci sinifdə oxuyanda, bir gün uşaqlara dedim ki, "ay uşaqlar, rus dili
dərsi bizim nəyimizə lazımdır axı, gəlin parka gedək”. Və beləcə 5-6 nəfər
sinif yoldaşımı yoldan çıxarda bildim. Həmin uşaqlarla tənəffüs vaxtı,
müəllim sinif otağına gələnə kimi
pəncərədən düşüb qaçdıq. Sinif otağımız birinci mərtəbədə olduğundan qaçmaq
asan idi. Sonra bu xəbər direktora qədər çatdı. Bizi direktorun otağına çağırıb
danladılar. Gündəliyimi alıb ora "2” yazdılar”.
Müsahibimiz bu dəcəlliyinin onun qiymətlərinə də təsir etdiyini deyir: "Həmişə davranışıma görə qiymətim "2” olub. Arxa sırada oturanda sinfi bir-birinə qatırdım deyə, müəllimlərim həmişə məni birinci partada oturdurdular. Bütün sinif yoldaşlarım da bunu bilirdilər ki, Elman sözü üzə deyən, heç kimdən çəkinməyən uşaqdır. Doqquzuncu sinifdə oxuyanda tarix dərsini bizə Şahsənəm adlı bir müəllimə deyirdi. Onun dərsində tam səssizlik olurdu. Mən tarixi sevirdim və yaxşı da oxuyurdum. Amma nədənsə, bu müəllimə mənə rüblükdə "3” yazmışdı. Mən də təbii ki, sinfin "sözü üzə deyən” şagirdi olaraq durdum ayağa və iradımı bildirib, dedim ki, Şahsənəm müəllimə, yaxşı oxumağıma baxmayaraq, siz mənə rüblükdə "3” yazıbsınız. Sizə söz verirəm ki, tarix imtahanından ən yüksək qiyməti alacam. Ciddi hazırlaşıb, imtahandan istədiyim nəticəni aldım.”
Günel Azadə
