“Atam dedi ki, əgər məndən yaxşı aktyor olacaqsansa, oxu” - Fotolar
Bu istedad ki,
var, həm qəliz, həm də vacib amildir. Bəzən deyirlər ki, istedad gendən gəlir,
nəsildə kimdəsə varsa, mütləq uşaqlara da keçir. İnsanın təcrübə əsnasında öyrəndiyini
və hər şeyə oxuyaraq sahib olduğunu deyənlər də az deyil. Bizim budəfəki "Atalar
və oğullar” rubrikamızın qonağı İbrahim Çingizdə isə istedad hər nə qədər
atadan keçmə olsa da, onun həyata baxışı, dünyagörüşü tamamilə fərqlidir.Müsahibimiz əməkdar
artist Çingiz Əhmədovun oğlu İbrahim Çingizdir. "Vicdan haqqı”
serialındakı Vüsal obrazı ilə tanınan aktyor, Rus Dram Teatrında maraqlı
obrazları ilə də sevilir. O, bu sənətə aktyorluqdan deyil, musiqidən gəlib. Universiteti bitirdikdən sonra Kiyevə köçərək,
orada rep və aparıcılıqla məşğul olub.
İfa etdiyi replərin musiqisini və sözlərinin müəllifi elə müsahibimizin
özüdür. Ötən gün reperin "Tufan” adlı
yeni mahnısı da işıq üzü gördü. Bu, onun Azərbaycan dilində ikinci
ifasıdır.
- İbrahim bəy, replə məşğul olacağınızı eşidəndə,
atanızın reaksiyası necə oldu?
- Atam etiraz
etdi. Bunu təbii qəbul etdim. Çünki incəsənət
çox çətin bir sahədir. Bu yolu keçən ata, istəməz ki, övladı da onun çəkdiyi həmin
çətinlikləri görsün. Atam əvvəllər etiraz etsə də, sonra mənim israrımı görüb,
müdaxilə etmədi. Aktyorluğa marağım isə sonradan yarandı. Belə ki, Hollivud
filmlərinə baxırdım, orada aktyorların oyunu mənə çox maraqlı gəlirdi. Uşaqlığım
böyük sənətkarımız Nəsibə Zeynalovanın evində, aktyorların içində keçib. Ancaq
onu da deyim ki, uşaq vaxtı çox utancaq
idim.
- Utancaq biri
sonra necə aktyor oldu?
- Düşdüyüm mühit
məni formalaşdırdı. İstəyirdim ki, həm aktyor olum, həm də ifaçılığımı davam
etdirim. Dünya üzrə tanınmış o qədər ifaçılar var ki, eyni zamanda, peşəkar
aktyordurlar.
- İncəsənət Universitetini seçməyinizə də
atanız etiraz etmişdi
- Atam dedi ki, əgər
məndən yaxşı aktyor olacaqsansa, oxu. O, mənə deyirdi ki, sən başqa ixtisasla məşğul
ol. Sözsüz ki, hər sənət çətindir. İncəsənət aləmindəki insanlar bilir ki, bu sənətin
özünəməxsus çətinlikləri var.
- Özünüzü atanızdan
yaxşı aktyor hesab edirsiniz?
- Əsla. Mən bunu
deyə bilmərəm. Çünki atamın bu sənətdə etdiyinin heç yarısını da etməmişəm. Bir
rolla peşəkar olmaq mümkünsüzdür. Yaxşı aktyor olmaq illərlə topladığın təcrübələr
əsnasında formalaşır. Bir seriala çəkilirəmsə,
deyə bilmərəm ki, mən yaxşı aktyoram.
Çünki mənim də bacarmadığım bəzi şeylər var. Hələ həyat qabaqdadır, çalışdıqca
öyrənməli olduğum çox şey var. Bu
baxımdan da teatrdan öyrənməli olduqlarım az deyil. Çünki teatr daimidir.
Serial bu gün bitə bilər. Daim öz üzərimdə çalışıram və inkişaf etmək istəyirəm.
Yerimdə dayanan biri deyiləm.
- "Vicdan haqqı”
sizin rol aldığınız ilk serialdır?
- Bəli. Bu, mənim ilk işimdir.
- Elə aktyorlar var ki, illərdir bu sənətdə külüng
çalır. Ancaq siması sizin kimi tanınmır. Bu baxımdan özünüzü şanslı hesab
edirsinizmi?
- Bunu tez-tez mənə
də deyirlər ki, siz çox şanslı birisiniz. İnsan qabaqcadan deyə bilməz ki, mənə
haradasa nəsə uğur gətirəcək. Özümə bir cığır açmışam və o cığırla gedirəm.
Bundan əvvəl 2 il Kiyevdə
yaşamışam. Orada reper və aparıcı kimi tanınmışam. Hətta Kiyevdə məşhur bir
seriala dəvət alsam da, qəbul etmədim. Səbəb isə Kiyevdə qaldığım 2 ildə vətənim
üçün darıxmağım oldu. Bəzi insanlar arzulayır ki, xaricdə yaşasın, ancaq onlar
bilmirlər ki, vətəndən, ailədən, dostlarından kənarda yaşamaq nə deməkdir. Mən
qərar verdim ki, vətənimə dönürəm. Həmin gün orada tanınmış bir serialda baş
rol üçün təklif aldım. Dərhal da, düşünmədən imtina etdim.
- Səbəb?
- Çünki vətənim üçün darıxmışdım. Orda məşhurlaşa
bilərdim, ancaq Azərbaycana gəlməyi və burada fəaliyyətimə davam etməyi üstün
bildim. Peşman deyiləm. Yaxşı ki, gəlmişəm. Bakıya qayıtdım, reytinqli bir serialda rol aldım. Bu gün
harasa gedirəmsə, məni tanıyırlar. Bu, mənə xoş təsir bağışlayır. Verdiyim heç
bir qərara görə heyfsilənmirəm.
- Bəs Kiyevdəki serial təklifini rədd etməyinizə
atanızın reaksiyası necə oldu?
- O, heç nə
demədi. Bircə onu dedi ki, sənin yerin burdadır.
- Aktyor
olmağınızda atanızın rolu olubmu?
- Hərdən eşidirdim ki, haqqımda "atasına görə məşhur olub” deyirlər. Mən isə
ifa etdiyim repin sözlərini yazır və onu ifa edirdim. Atam mənim yerimə rep
demir və ya mənim serialdakı rolumu oynamır. Atam mənə deyirdi ki, özün nə
bacarırsan, onu da et. Təhsil aldığım məktəbdə belə, sinif yoldaşlarıma atamın
kim olduğunu deməmişdim. Məktəb yoldaşlarım 11-ci sinifdə biliblər ki, atam Çingiz
Əhmədovdur. Həmişə gizlətmişəm.
- Nə üçün gizlədirdiniz?
- Bunun pozitiv və neqativ tərəfləri var.
- Pozitivi
anladıq, bəs neqativ tərəfləri hansılardır?
- Bilsəydilər
ki, atam sənət adamıdır, əldə etdiyim hər uğurda deyəcəkdilər ki, atasına görə hörmət qazandı. Mənsə bunu istəmirdim. Əgər əziyyət
çəkirəmsə və nələrisə əldə edirəmsə, bunu öz gücümə etmək istəyirdim. Hər zaman istəmişəm ki, cəmiyyətdə özümə görə
hörmət qazanım, valideynlərimə görə yox.
- Hansı təqdimat xoşunuza gələrdi - Çingizin oğlu
İbrahim, yoxsa İbrahimin atası Çingiz?
- Mən İbrahim
Çingizəm. Atamın adını soyadımla daşıyıram. İndi mənə Çingizin oğlu deyirlər,
qoy desinlər, atamdan ki, məşhur deyiləm. Çünki atamı bütün Azərbaycan tanıyır
və mən onun qədər tanınmıram.
- Çingiz Əhmədovu
komediya ustası, sizi isə dram aktyoru
kimi tanıyırıq. Bu qədər ziddiyyət sizi atanızdan fərqləndirirmi?
- Onsuz da
yaradıcılıq və xarakter baxımından
atamdan çox fərqlənirəm. Ancaq onu deyim ki, atam eyni zamanda gözəl
dram aktyorudur. Sadəcə olaraq, rejissorlar onu dramatik obrazda görə bilməyib.
Atamın köhnə filmlərində dramatik rolların ifaçısı kimi görmüşəm. İndi
elə bir rejissor yoxdur ki, onun bu səpkidə olan istedadını göstərsin. Atamdan
fərqli olaraq, mən komediya filmlərinə çəkilmərəm. Bəlkə də gələcəkdə çəkilərəm,
ancaq indi bu barədə düşünmürəm. Ancaq
teatr səhnəsində komediyada oynayıram.
- Çingiz müəllimin sizdə aktyor kimi bəyənmədiyi
hansı xüsusiyyətləri var?
- "Vicdan haqqı”
serialındakı ilk obrazımı atamla birlikdə izlədik. Baxdıqdan sonra üzümə baxıb
dedi əməlli başlı oynayırmışsan ki (gülürük). İndiyə qədər atamdan bu barədə
heç bir irad eşitməmişəm. Özümün özümə iradlarım olub. Belə ki, serialda oynadığım ilk bölümlərdə bəzi fraqmentləri görəndə, düşünürəm ki, başqa
cür də oynaya bilərdim. Atamın mənə iradı teatrdakı obrazımla görə olub. Bu da
cüzi şeylərdir, elə də böyük səhvlər deyil.
- Müsahibələrinizin birində deyibsiniz ki, "Atamla
zarafatımız olmayıb”. Komediya ustasının oğlu ilə arasında zarafatın olmamağı
bizə bir az qəribə gəlir.
- Səhnə başqa,
real həyat başqa. Atam çox ciddi
insandır. İndiyə qədər atamın hansısa şit zarafatını görməmişəm. O, ancaq səhnədə
komediya oynayıb. Atamla aramızda hər zaman pərdə olub.
- Çingiz müəllimi aktyor kimi yaxşı tanıyırıq, bəs
ata kimi necədir?
- Bir övlad kimi
deyə bilərəm ki, o, çox yaxşı atadır.
Uşaqlığım yaxşı keçib. Atam məni hərtərəfli böyüdüb. Heç nədən korluq çəkməmişəm.
Həm maddi, həm də mənəvi baxımdan heç nəyə ehtiyacım olmayıb. O, mənim
tərbiyəmə xüsusi önəm verirdi.
- O, bu qədər işinin
arasında sizə zaman ayıra bilirdi?
- Bəlkə onu uşaq
olanda başa düşmürdüm. Ancaq indi atamı daha yaxşı anlayıram. Çəkiliş, teatr - hamısına çatdırmaq lazımdır.
Atam da çox çalışqan biridir. Bacardığı qədər mənə zaman ayırmağa
çalışırdı.
- Saqqalınız imicdirmi?
- Bəli, hərdən mənə
deyirlər ki, bəlkə dini baxışına görə saqqal saxlayırsan. Onlar mənim
tatularımı görməyib, əgər görsəydilər o sualı verməzdilər (gülürük). Allaha
inanıram, inanclı biriyəm, ancaq qatı dindar deyiləm. Saqqalımın dinə heç bir
aidiyyəti yoxdur.
- Çingiz müəllim
tatularınıza, saqqalınıza bir söz demir?
- Əvvəl deyirdi.
Onu başa düşürəm, mənim oğlum da gəlib desə ki, qulağımı deşdirirəm, təbii ki,
ona etiraz edərəm. Zaman dəyişdikcə, hər şey dəyişir Onların yaşadığı zamanla
indiki zaman başqadır. Hərə özünü bir cür göstərir. Mən komplekssiz insanam.
İstəyirəm ki, dünyaya gələcək övladlarımın da kompleksləri olmasın. Çünki kompleks insanları
aşağı sürükləyir.
- Bu tatulara görə
indi peşmansınız?
- Xeyr.
Hətta bunun ardını gətirmək istəyirəm. Heç bir seçimimdə peşman deyiləm.
- Kumiriniz kimdir?
- Kumirim
Amerika aktyoru Ceyson Momoadır.
- Bəs atanız?
- Atam mənim sənət
müəllimimdir.
- Adətən, uşaq yaşlarından sənət adamlarının içində
böyüyənlər gələcəkdə rejissor olmaq istəyir. Sizdə isə əksinə alındı...
- Əgər ortada
bir iş varsa, onun arxasında görünmək istəmərəm. Təbii ki, rejissor böyük işlər
görür. Mənə maraqlı idi ki, insanlar məni görsünlər.
- Çingiz müəllim
sizinlə fəxr edirmi?
- Deyilənə görə
edir. Ancaq indiyə qədər bunu özümə deməyib. Hər zaman atamın mənim bacarığımı
görməsini istəmişəm. Nəsə iş görəndə,
istəyim o olub ki, atam bundan xəbərdar
olsun. O, çox ciddi insandır. Əgər nəyisə
bəyənmirsə, deməli, bu, məndə alınmayıb. Uşaqlıq arzum olub ki, atam mənimlə fəxr
etsin. Həmin məqama çatanda isə mənim üçün çox şey dəyişdi. Onun böyük sənəti
var. Mənim sənətim onun sənətinin yanında çox cılızdır. Anamın da üzərimdə çox böyük zəhməti var. Həmişə
deyirdi ki, bir az dözümlü ol, sənin də
ulduzun parlayacaq.
- Siz hind mahnısı
oxuya bilirsinizmi?
- Xeyr,
uşaqlıqdan bütün hind filmlərinə baxmışam.
Hətta o filmlərin evdə kasetləri də
var. İndi nəinki hind, heç türk filmlərinə belə baxmıram. Ancaq Hollivud və bəzən də rus
filmlərinə baxıram.
- Çingiz Əhmədovun elə bir arzusu varmı ki,
siz onu həyata keçiribsiniz?
- Bizim sənət
yolumuz oxşayır. Hindistanda ona filmə çəkilmək təklifi olub. O da qəbul etməyib.
Azərbaycanda məşhurlaşıb.
- Sizə elə gəlmirmi ki, atanızın taleyini
yaşayırsınız?
- Hərdən elə düşünürəm. Bu, taleyin qismətidir.
Xəyalə Rəis